Անցյալից... ներկայից` մտքերի շաղախ
Հուշերի տարափ`ներկայի շնչի մեջ խեղդված
Մի կտոր կրակ` անցյալի լույս-հեռվում վառված
Մի խելառ քամի ու արդեն հուշեր մոխրահամ դարձած...
Երջանիկ..., լուռ հուշեր, որ ջերմացնում են սիրտը կիսաքարացած
Ու որոնք ավաղ կյանքի պայքարում` խոցված են, պարտված...
Խելագար մի հոգի...անմոռաց, խենթի պես նվիրված
Ու մեկ ել հանկարծ` կյանքի հերթական ու դաժան հարված...
Ու արդեն ամեն ինչ` անիմաստ, դառնահամ է դարձած...
.....................................................................................................
Թե ինչու է կյանքում ամեն բան այսքան` լացելու աստիճան «ծիծաղելի» դասավորված......
Комментариев нет:
Отправить комментарий