***

Լցվել է սիրտս` բերնեբերան,

Խճճվել են մտքերս` կծիկի նման,

Անհանգիստ սիրտս չի գտնում հանգիստ,

Չգիտեմ էլ ես, որն է ճշմարիտ…

Մտքերս սահում, բախվում են ժայռի,

Խոսքերը կտրում են` ինչպես ածելի

Իսկ լռությունը այնքան է դաժան`

Ճնշում է հոգիս` կորսետի նման…

***

Հույսը մի վայրկյան ցոլաց ու կորավ,

Սիրտը իմ մռայլ ուրախ չդարձավ,

Մտքերս քայլ - քայլ խավարն են գրկում,

Ճահիճն  թախիծի ինձ ցած է քաշում

Ու ես այլևս փրկվել չեմ փորձում`

Մահապարտի պես հատակն եմ իջնում…

ԻՄ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅԱՆ ԵՂԱՆԱԿ…

Աշունս եկար…զգացի քեզ…ու այս անգամ էլ անձրևդ ուզեցի…ու եկավ..տաք ու մեղմ անձրևդ, անդձրևիդ խոնավ բույրը ինձ ստիպեց հասկանալ, որ եկար…եկար ու բերեցիր ինձ տաք հուշերս իմ անցած աշնան…բերեցիր սպասումներս…ռոմամրիկ ու խելառ մրքերս…Բայց չէ դու հենց նոր չեկար…դու հենց առաջին օրվանիցդ եկար ու բերցիր առաջին իսկ հուշս երջանկությանս մեկնարկի…հենց մեկ տարի առաջ էր որ արեցի առաջին վախվորած քայլս երջանկության արահետ տանող…դողդղացող ձեռքերով բացեցի նոր էջը կյանքիս…ու շատ ճիշտ արեցի…:) Հիմա մի տարի անց ես ինքս ինձնից շատ շնորհակալ եմ այդ քայլիս համար…ու Տիրոջն եմ շնորհակալ…ու քեզ եմ շնորհակալ աշուն..դու ինձ միշտ նոր էջ ես բերում…ու այս անգամ կյանքիս ամենալուսավոր էջը բերեցիր…ու ամենագուանվոր զգացումենրը…ու ես արդեն պաղ քամուցդ չեմ մրսում, որովհետև կա այն մեկը որ միշտ կտաքացնի իմ սառչող ձեռքերը…որ անձրևիդ ժամանկ կգրկի ինձ իր ուժեղ բազուկներով ու մեզ աշխարհում էլ ոչ մի անձրևանոց պետք չի լինի,
որովհերև մենք էլ չենք դողա ոչ անձրևից ոչ քամուց, որովհերև մենք միմյանց ունենք, մենք աշխարհի ամանամեծ պարգևն ունենք, որ մեզ կջերմացնի տարվա բոլոր եղանակներին, ամեն տեղ ու ամեն ժամանակ… և մեզ մնում է միայն ձեռք ձեռքի տված քայլել սիրո մեր արահետով, խշխշացնելով որտքերիս տակ գունավոր տերևները աշնան ու ժպտալ կյանքին,այս կարմիր արևին ու մեր գունավոր ու տաք աշնանաը, որ դարձավ մեր ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅԱՆ ԵՂԱՆԱԿԸ…:)

ԻՄ ՀՐԱՇՔ

Աչքերիդ նման խորն է քո հոգին,
Տիեզերքից էլ մեծ սեր կա սրտիդ մեջ,
Դու իմ հասկացող, քնքուշ ու սիրող, 
Շատ հակասական, կրակոտ, ներող:
Դու ուրախություն, դու իմ խենթություն,
Դու սեր իրական, դու իմ ծիածան
Հոգուս մեղեդի, սրտիս բանալի,

Կյանքս ջերմացնող անվախճան արփի
Սրտիս տիրակալ, կյանքիս ուղեկալ,
Սեր իմ մեծագույն, պարգև Բարձյալի.
Արևս բարի, դու իմ պաշտելի`

Հրաշք իմ կյանքի:

Գարունսսս աաարրրիիիի…..

Հենց նոր…այ մի քանի վայրկյան առաջ գիտակցեցի, որ կարոտել էի քեզ Գարուն…իմ արևոտ ու անձրևոտ, շատ գունավոր գարուն…շաաաատ էի կարոտել գիտես…քեզ շատ էի սպասում գարունսսս..ու այս անգամ չգիտես ինչու անձրևիդ էի սպասում, գունավոոոր անձրիդ….<<Երազանքս հիշեցի…>> J հաաա  անձրևիդ եմ սպասում, որ զգամ եկել ես, որ կատարվի խենթ երազանքս…որ կաթկթամ երջանկությունից թրջված,..հա անձրևիդ եմ սպասում, լուսավոոոոոոոոոր անձրևիդ,  որ հետո հիանամ ծիածանիդ գույներով, իմ այդքաաաան սիրվաաած գույներով….հաաա...լինելու է …ռոմանտիիիկ, շատ ռոմանտիկ անձրև է գալու ու հետո արևևև է լինելու…գունավոր արև…մեեեեեծ ու ջերմ….շատ շաաար ջերմ,.. ու լինելու է երջանկության ակնթարթը, ու լինելու ես իհարկե Դու, ամեն տեղ, ամեն ինչում, ու ամեն վայրկյան…մենք միասին ենք շնչելու գարնանային անձրևի թաց բույրը, ու խենթ մանուկների նման վազելու ենք ջրափոսերի միջով, խենթանալու ենք ու գժվելուուուու ենք, բայց երջանկությունննիիիիից….այն արևոտ անձրից, ու էն գունավեր աևից…ու սիրելու ենք…ու ապրելու ենք…գունավոր ու խենթ մեր երազներով, ու չի լինելու ոչ մի տխրություն, կլինի միայն սեր, երջանկություն, մի խենթուկ երազ հորդ անձի տակ ու մի գունավոր, այրող արեգակ, ինձ ու քեզ իմ սեր վերևից տրված:

ՍԵՐ…ԱՄԵՆԱՄԵԾ ՊԱՐԳԵՎՆ ԵՍ ՄԱՐԴԿՈՒԹՅԱՆԸ

Այս գեղեցիկ ու լուսավոր տոնի կապակցությամբ ուզում եմ շնորհավորել աշխարհի բոլոր սիրահարներին և ուզում եմ կիսվել ձեզ հետ սիրո մասին իմ մտքերով և ներկայացնել ու մեկնաբանել թե ինչ է ի վերջո սերն իմ պատկերացմամբ: ☻

Սեր կոչվածը յուրաքանչյուրն ընկալում է յուրովի` իր զգացած ձևով: Չնայած այն ըստ էության նույն զգացողություններն է առաջացնում, բայց դրա ընկալումն ու դրսևորումներն են տարբեր:…<<Գեղեցիկ են սիրո բոլոր դրսևորումները>>: 
Մեկի համար դա սրտի արագ բաբախումն է` սիրելին տեսնելիս կամ նրա մասին մտածելիս, մյուսի համար կարոտ, տեսնելու ցանկություն, երանության զգացում, խենթություններ գործելու մղող ինչ-որ աներևույթ մի բան, երազանք, հաճույք, երջանկության անբացատրելի ու շաաատ երանելի զգացում և սիրված լինելու ու սիրվելու անհագ փափագ: Անվերջ կարելի է շարունակել այս շարքը, բայց ինչքան էլ տարբեր լինեն սիրո ընկալումներն, այն սիրահարների մոտ առաջացնում է նույն լուսավոր ու վեհ զգացումները` բոլորը նույն ձևով են սիրում և նույնիսկ նուն կերպ են տառապում սիրո համար:  Բայց դժբախտաբար սիրելու կարողությունն ամեն մեկին չէ որ տրված է: Իրական սերը զգալու շնորհը հազվագյուտ երջանիկներին է տրվում: Խոսքս իսկական ու մաքու, զորեղ սիրո մասին է` անմնացորդ նվիրումի, սիրահարներին մեկ ամբողջություն  դարձնող երևույթի, որին չի կարող խանգարել ոչ տարածությունը, ոչ ժամանակը:  Երջանիկ է այն մարդը որին տրված է այդ զգացմունքը և պետք է պահել ու փայփայել այն, գնահատել ու աշխատել չկորցնել:  Ճշմարիտ է ասված, որ ՍԵՐՆ ԱՍՏԾՈ ՊԱՐԳԵՎՆ Է: Ու եթե տրված է պետք է սիրեեեեեել…, սիրել անմնացորդ, խորն ու հավերժական սիրով, սիրել մեկին ու ամբողջ հոգով ու սրտով նվիրվել նրան , ձուլվել նրա էությանը, դառնալ մեկ ամբողջություն…
Շատերը գուցե ասեն որ նման սեր գույություն չունի, բայց ես ամբողջ հոգով հավատում եմ և նույնիսկ զգում եմ այն և ուզում եմ ձեզ էլ հավատացնել ու վստահեցնել, որ դա հեքիաթ չէ, որ կա իրական սեր, կա այդ խենթացնող զգացմունքը…♥  

Չէ որ առանց սիրո ամեն ինչ դատարկվում է, անիմաստ է դառնում…չեմ պատկերացնում և չեմ էլ ուզում պատկերացնել աշխարհն առանց սիրո և վստահորոն կարող եմ ասել, որ աշխարհում ամեն բան սիրո վրա է կառուցված..ամեն բան…Այս կյանքի իմաստը լոկ սերն է և եթե նույնիս ծիծաղելի թվա ես միևնույնն է կասեմ, որ կյանքիս գերագույն նպատակն է ՍԻՐԵԼ ԵՎ ԼԻՆԵԼ ՍԻՐՎԱԾ…:
Ուստի և ձեզ կոչ եմ անում փնտրեք և գտեք ձեր իրական սերը, իսկ եթե արդեն իսկ ունեք ամեն գնով պահպանեք այն ու գնահատեք.., մի վարանեք, մի վախեցեք, գնահատեք ինչ տրված է, կուլ մի գնացեք հասարակության անիմաստ կարծիքին, պայքարեք ձեր սիրո համար, մի վախեցեք սխալներ գործելուց, իսկ եթե գործել եք սխալներ` ուղղեք դրանք, նկատեք ձեզ սիրող մարդկանց, մի հուսահատվեք մի հիասթափվեք, թակեցեք և ձեր առաջ կբացվի, սիրեցեեեեեք և ի վերջո երջանիկ եղեք, շաաաաաատ շաաաաաաաատ երջանիկ…

Բոլորին ի սրտե մաղթում եմ, որ երջանկություն ունենան իրենց կյանքում երբևե զգալու այդ վեհ ու ամենակարող զգացմունքը: Սիրեցեք և եղեք սիրված!

P.S.  Հոգուս մեծագույն ցնծությամբ շնորհակալություն եմ ասում Քեզ` Իմ ՍԵՐ, որ կաս իմ կյանքում, որ սիրում եմ ու սիրված եմ և շնորհակալություն եմ ասում Քեզ` Իմ ՏԵՐ, որ տվել ես ինձ Քո մեծագույն պարգևը և արժանացել եմ այն զգալու երջանկությանը:

Thanks 2011..Go 2012 (Ես արթնացա) :)

&

                      

thanks                                                    thanks in advanc

Ահա և եկել է ժամանակը, որ ինքս ինձ ասեմ` զարթնիիիիիիիիիիիիիիիիիիիր….:) Էս ինչ դադարի վիճակ է պարուրել   ինձ…չեեեեեղաաաավ….չեղավ էսպես.... Բայց ես ոնց որ գիտեմ ինչն է քնիս պարճառը…Իսկ պատճառն այն է, որ ես գտնվում եմ ստատիկ երջանիկ վիճակում..:) Երևի անհեթեթ է, բայց ես ի դժբախտություն ինձ տրամադրվում եմ գրելու երբ տխուր եմ ու վատ…Բայց վեեեեեեեեերջ….Էլ չկա տխուր…Ժամանակն է զարթնելու, ժամանակն ե միանալու…ու կիսվելու նաև կյանքիս երջանիկ ակնթարթներով…. Վաաայ էս ինչքան բան եմ բաց թողել, ինչքան բանի մասին չեմ գրել…շատ եմ ծուլացեեել…L լավ չիիիի…. Վերջ սեղմում եմ ստարտի կոճակը…J ……………………
Վերջի իրադարձությունը, որի մասին կրկին գրառում չեմ կատարել Նոր տարին էր…բայց հիմա ուզում եմ ավելի շատ հին տարին ամփոփոլ և համարձակվել նոր երազանքներ կապել արդեն մեկնարկած Նոր տարվա հետ:  Մի գուցե մի քիչ ուշ է այս գրառման համար, բայց դե ավելի լավ է ուշ քան երբեք: J Անցած տարիիի` 2011…որքան բազմաբովանդակ ու հակասակն էիր դու…իրադարձություններով ու զգացոմունքներով լի…տվեցիր ինձ դժվարին փորձություններ ու պարգևատրեցիր Սիրով…ինքան բազմագույն զգացողություններ ունեցա ես…ամենագորշից մինչև ամենապայծառը` ամենաչսիրածս մոխրագույնից, սևից ու անգույից միչև ամենասիրածս` վարդագույնըըըը, նարնջագույն ու արեվագույնը…. Ինչքան բազմազգացում էիր դու 2011…` սպասումներ, երազանքներ, հուսահատություն, վախ, կասկածներ, հիսաթափություն, տառապանք, խառնաշփոթ ու հետոոոոո…` լուսավոր, բարի, փրկիչ սեեեեր….և վերջապես երջանկություուուուուուուուն….Երջանկություն, որ ինձ հասավ այնքան անսպասելի, բայց անյքան սպասված....շնորհակալ եմ Տեր…
Իրադարձություններ, որոնք կյանքի անբացատրելիությունն ու անկանխատեսելիությունն, նրա խելահեղ արարքներն հաստատող ամենավառ ապացույցներն էին, իրադարձություններ որ տարվա սկզբին մտքիս մեջ նույնիսկ չէին տեղավորվի…բայց կատարվեց այն, ինչը որ Ճիշտն էր…որքան փոխեցիր ինձ 2011…և վերջապես ամեն ինչ ընկավ իր տեղը…և վեյջապես ես երջանիկ եմ, ու երջանիկ եմ քեզնով իմ Սեր, քո շնորհիվ, քո գոյությաբ…Դու եկար ու լցրեցիր իմ գոյությունը սիրով…դու կյանքիս ամենամեծ նվերը դարձար և հաստատեցիր, որ ամանորյա հրաշքներ գոյություն ունեն (դու իմ ամանորյա երազանքն էիր J), և այդ հրաշքները կատարվում են ամբողջ տարվա ընթացքում…
Հետադարձ հայացք նետելով արդեն հեռացած տարուն նրան ակամա բաժանում եմ 2 մասի, միմյանցից սարսափելի տարբեր` փորձությունների և պարգևատրման շրջանների:J  Շնորհակալ եմ ամեն ինչի համար հարգարժան տարի և իհարկե քեզ` Տեր, որ տվեցիր ինձ այս տարն ապրելու համար…Շնորհակալ եմ փորձությունների համար, չէ որ փորձություններով ենք մենք թրծվում, ուժեղանում ու որպես մարդ կայանում,… շնորհակալ եմ և այն մեեեեեեեծ պարգևի համար որ ինձ տրվեցիր, շնորհակալ եմ այս Սիրո համար, շնորհակալ եմ այս երջանկության ու նրա պարգևած պահերի համար…շնորհակալ եմ 2011…իսկ քեզնից հարգարժան 2012 համարձակվում եմ սպասել արդեն տրված երջանկությանս շարունակությունը…նախապես շնորհակալություն: J

ԴՈՒ ԵԿԱՐ

Դու եկար, որ ինձ փրկես`

ՍԵՐ ներարկես երակներիս կապույտի մեջ:

Դու եկար, որ ես տեսնեմ սիրո գույնը` «վառ վարդագույն»

Դու եկար, որ ես շնչեմ սիրո բույրը,

Որ խենթանամ այդ բուրմունքից,

Որ արբենամ նրա համից…

Դու եկար ու գորշ օրս լցվեց ԼՈՒՅՍՈՎ,

Դու եկար ու խռով սիրտս նորից զարկեց ՍԻՐՈ ՌԻԹՄՈՎ:

Դու եկար ու էությանս ՆՈՐ ՇՈՒՆՉ տվիր,

Դու եկար ու հոգուս համար ՆՈՐ ՁԵՌԱԳԻՐ հորինեցիր,

Քո հայտնությամբ խելառ մտքիս Նոր մտածմունք նվիրեցիր:

Դու եկար ու օրս լցրիր ԽԵՆԹՈՒԹՅՈՒՆՈՎ…

ՎԱՌ ԳՈՒՅՆԵՐՈՎ ու ՔՈ ՍԻՐՈՎ…

Դու եկար, որ ինձ սիրես ու քո սիրով ինձ էլ ՓՐԿԵՍ: